Μέλισσα: το οφελιμότερο είδος του ζωΐκού Βασολείου για τον άνθρωπο

   Η εκμετάλλευση της μέλισσας από τον άνθρωπο χρονολογείται από την πιο πρώιμη αρχαιότητα. Στους Αιγυπτιακούς παπύρους πριν από 3500 χρόνια αναφέρεται το μέλι ως θεραπευτικό μέσο. Στο βιβλίο της ζωής των αρχαίων Ινδών αναφέρεται ότι η ζωή παρατείνεται όταν στην καθημερινή δίαιτα υπάρχει το γάλα με το μέλι. Το νέκταρ αποτελούσε την τροφή των αθάνατων Ολύμπιων Θεών. Με μέλι ανατράφηκε ο Δίας από τη νύμφη Μέλισσα. Ο πατέρας της ιατρικής Ιπποκράτης το συνιστούσε για τη θεραπεία πολλών ασθενειών, το ίδιο και ο Αριστοτέλης που πίστευε ότι το μέλι παρατείνει τη ζωή. Οι Αιγύπτιοι προσφέφεραν στους θεούς τους κυρύθρες με μέλι ως πολύτιμο δώρο αφοσιώσης και εξευμενισμού. Η Κλεοπάτρα, βασιλισσα της Αιγύπτου, χρησιμοποιούσε το μέλι για την περιποίηση της.

   Στις Μυκηναϊκές και τις μινωϊκές πινακίδες στα άλλα προϊόντα βασικής διατροφής αναφέρεται και το μέλι (me-ri). Στα κλασικά χρόνια το μέλι ήταν ένα από τα συστατικά τοθ μυτοτού (είδος χυλού). Τα όσπρια επίσης τα έτρωγαν κατά κανόνα με τη μορφή χυλο'υ προσθέτοντας ανάμεσα στα άλλα και το μέλι.Ευρύτατα διαδεδομένοι ήταν και πλακούντες (γλυκίσματα με πολλά αρτύματα: μέλι, ξηρούς καρπούς και μυρωδικά). Ο Αρίσταιος είχε γίνει αθάνατος, επειδή η Γη και οι Ώρες, στις οποές τον είχα παραδώσει ο  Απόλλωνας, τον έτρεφαν με αμβροσία. Στην περίοδο της Βυζαντινής αθτοκρατορίας το μέλι ήταν μέρος της διατριφής.




                                                                                                                                              www.mel.gr